ALQUIMIA NO RENACEMENTO

Durante o renacemento alquimista convertéronse en químicos e alquimia paso ser a ciencia chamada Química. Xurdiu asi un novo interese polas teorías gregas sobre o tema. As investigacións realizadas polos alquimistas da idade media foron usadas para fundar as bases da química moderna. O coñecemento químico ampliouse bastante e os científicos comezaron a explicar o universo e os seus fenómenos por medio da química.

Comezan a aparecer obras qúimicas no sentido moderno das palabra. Doutra banda a alquimia alcanza o seu apoxeo, e asóciase cada vez máis coa cábala, a maxia e a teosofía.

Todos os coñecementos químicos desenvolvidos durante a idade media comezaron a ser vistos desde outra perspectiva mais científica e con perspectiva mais científica e formáronse as bases sobre as cales a química moderna apóiase.

No nacemento desta ciencia, un dos primeiros xenios foi Robert Boyle, quen formulou a lei dos gases que hoxe leva o seu nome. Na súa obra "O Químico Escéptico" (1661), foi o primeiro en establecer o criterio moderno polo cal se define un elementoUn século despois de Boyle, os traballos prácticos realizados polos químicos empezados polos químicos empezaron a poñer de manifesto que sustancias podían descompoñerse noutras máis simples e cales non.

Henry Cavendish demostrou que o Osíxeno se combina co hidróxeno para formar a auga, de modo que esta non podía ser un elemento. Máis tarde, Lavoisier descompuxo o aire , en osíxeno e nitróxeno. Fíxose evidente que ningún dos elementos dos gregos eran tales segundo o criterio de Boyle. A finais do renacemento co nacemento da química moderna, a alquimia transformouse nunha ciencia con obxectivos relixiosos ocupando o seu lugar a química moderna que levaría a cabo descubrimentos sorprendentes durante os séculos seguintes.