ROBERT RECORDE E O SIGNO =

Recorde nacera en 1510,no País de Gales. E en 1531obtivo o seu primeiro título universitario, que lle permitía ensinar Matemáticas en Oxford e Cambridge. A obra máis citada de Recorde é The Whetstone of Witte, (A pedra de afiar o enxeño ), publicada en 1557, isto é, un ano antes da súa morte. O libro está dedicado ao álxebra, e nel é onde aparece por primeira vez o signo que hoxe utilizamos para afirmar a igualdade de dúas expresións, aínda que Recorde faio máis longo do que nós facemos na actualidade. Co comezo do século XVIII o signo = de Recorde gaña terreo rapidamente. O gran avance matemático deste tempo foi a invención do cálculo diferencial e integral. O signo de igualdade = é un dos poucos símbolos matemáticos que contaron con aprobación universal, aínda que foi acurtando a súa lonxitude co uso por evidentes razóns prácticas. Recorde non propuxo ningún outro símbolo algebraico, pero, xa fixo bastante. Este foi elixido de maneira tan admirable que sobreviviu a todos os competidores, e constitúe un dos elementos crave da linguaxe matemática.

ALQUIMIA NO RENACEMENTO

Durante o renacemento alquimista convertéronse en químicos e alquimia paso ser a ciencia chamada Química. Xurdiu asi un novo interese polas teorías gregas sobre o tema. As investigacións realizadas polos alquimistas da idade media foron usadas para fundar as bases da química moderna. O coñecemento químico ampliouse bastante e os científicos comezaron a explicar o universo e os seus fenómenos por medio da química.

Comezan a aparecer obras qúimicas no sentido moderno das palabra. Doutra banda a alquimia alcanza o seu apoxeo, e asóciase cada vez máis coa cábala, a maxia e a teosofía.

Todos os coñecementos químicos desenvolvidos durante a idade media comezaron a ser vistos desde outra perspectiva mais científica e con perspectiva mais científica e formáronse as bases sobre as cales a química moderna apóiase.

No nacemento desta ciencia, un dos primeiros xenios foi Robert Boyle, quen formulou a lei dos gases que hoxe leva o seu nome. Na súa obra "O Químico Escéptico" (1661), foi o primeiro en establecer o criterio moderno polo cal se define un elementoUn século despois de Boyle, os traballos prácticos realizados polos químicos empezados polos químicos empezaron a poñer de manifesto que sustancias podían descompoñerse noutras máis simples e cales non.

Henry Cavendish demostrou que o Osíxeno se combina co hidróxeno para formar a auga, de modo que esta non podía ser un elemento. Máis tarde, Lavoisier descompuxo o aire , en osíxeno e nitróxeno. Fíxose evidente que ningún dos elementos dos gregos eran tales segundo o criterio de Boyle. A finais do renacemento co nacemento da química moderna, a alquimia transformouse nunha ciencia con obxectivos relixiosos ocupando o seu lugar a química moderna que levaría a cabo descubrimentos sorprendentes durante os séculos seguintes.

AVANCES CIENTÍFICOS NO RENACEMENTO : BLAISE PASCAL

A pascalina é un invento de Blaise Pascal que a constrúo co fin de axudar ao seu pai buscando crar un dispositivo que puidese reducir un pouco a súa carga de traballo. Esta maquina é unha das primeiras calculadoras mecanicas, pero non a primeira xa que a primeira foi construída por Wilhelm Shickard en 1623. No caso da pascalina Pascal comenzo a traballar nela en 1642 cando tenia só 19 anos de idade. Logo  de tre anos de duro traballo logro terminala.



Esta maquina funcionaba a base de rodas e engrenaxes. As rodas representaban o sistema decimal de numeración. Cada roda constaba de dez pasos, para o que estaba convenientemente marcada con números do 9 ao 0. O numero total de rodas era oito, seis rodas para representar os números enteiros e dúas rodas mais, no extremo esquerdo, para os decimais. Mediante unha manivela se cara a virar as rodas dentadas. Para sumar ou restar non había mais que accionar a manivela no sentido apropiado co que as rodas corrían os pasos necesarios. Cando unha roda estaba no 9 e sumábase 1, esta avanzaba ata a posición marcada por un cero. Neste punto, un gancho cara a avanzar un paso á roda seguinte. Desta maneira realizábase a operación de adición. Fabricáronse varias versións e Pascal en persoa constrúo uns 50 exemplares.